sobota, 10 stycznia 2015

Mistrz i uczeń

Eksperymenty  Rogera Viviera, stwórcy modelu stiletto dla Diora, stały się wzorcem
i odnośnikiem dla pokoleń kreatorów obuwia, w tym dla Bruna Frisoni, który od 2002 roku piastuje stanowisko dyrektora kreatywnego Maison Roger Vivier, wskrzeszając markę. Pod jego rządami utrwaliła się wyjątkowa międzynarodowa pozycja brandu, a także wzrosła jej reputacja. Z pokładami kreatywności, nowoczesnym wzornictwem, ale i szacunkiem dla dorobku wielkiego poprzednika daje nowe życie butom od Rogera Viviera, czyli uosobieniu prawdziwie paryskiego szyku, doskonałej najwyższej elegancji.


Roger Vivier uznawany był za renowatora struktury i materiału, który podniósł rangę wytworu rzemieślniczego do miana dzieła sztuki. Jego projekty często inspirowane były kulturami Afryki, Orientem czy baśniami ożywiły materię sztuki szewskiej i przyniosły powiew awangardy. Projektował niezwykle bogato zdobione buty, używając przy tym niesamowitych materiałów: drogich kamieni, jedwabiu, koronki, etnicznych koralików, piór, egzotycznych skór, czy pozłacanych nici. Bruna Frisoni nawiązuje do stylistyki tak charakterystycznej dla swojego mistrza, dostosowując ją do aktualnych trendów.

Roger Vivier













Bruno Frisoni
 






















Andre Perugia

Andre Perugia był francuskim szewcem. Żył w latach 1893-1977. Wtedy buty na obcasie były kojarzone tylko z pornografią. Perugia pokazał jednak zupełnie inny sposób patrzenia na buty- zabany i zaskakujący.  Modele jego obuwia są nowatorskie nawet w naszych czasach i stały się inspiracją dla wielu ówczesnych projektantów.

Andee Perugia























Comme des Garcons 



















Sergio Rossi












Natacha Marro

Fizyka w służbie mody


Pod koniec XIX w. w Stanach Zjednoczonych została otwarta fabryka obcasów, a w Europie fizyk Olbrecht Kliczka wymyślił szpilki. Dzięki odpowiednim obliczeniom jego buty, mimo bardzo cienkiego obcasa nadal dawały stabilność. Dla wzmocnienia obcasa użyto stalowego trzpienia.

W XXI w. rolę architekta obcasa spełnia Julian Hakes.



 

Roger Vivier- rzeźbiarz w świecie mody II

W latach 60 Vivier został poproszony o stworzenie butów pasujących do sukienki mini. Tak powstał model pilgrim pump. Model ten zyskał niezwykłą popularność dzięki Katherine Denevue, która nosiła je w filmie "Belle do Jour". Od tej chwili charakterystyczna srebrna klamra stał się najczęściej plagiatowanym elementem w świecie obuwia .

Buty typu pilgrim pump powróciły na ulice w 2013 roku w praktycznie niezmienionej formie. 


Roger Vivier- rzeźbiarz w świecie mody I


Roger Vivier był projektantem, który w XX wprowadził do tematu obuwia wiele nowatorskich form, co może być zasługą jego wykształcenia - skończył studia na Wydziale Rzeźby na prestiżowej École des Beaux-Arts w Paryżu

Rozkwit popularności butów na cienkim obcasie przypada na XX wiek. W latach 20. włoscy szewcy bardzo zwęzili obcas. Produkcję obuwia w takiej formie kontynuował Roger Vivier. Zaprojektował obuwie proste i elegancie, które wkrótce wiodły prym na pokazach Diora.

W 1947 r. Christian Dior prezentuje w Paryżu nową kobiecą sylwetkę - modelka ubrana jest w biały żakiet, ścięty kapelusz, rozkloszowaną czarną spódnicę. Całości dopełniają szykowne czarne rękawiczki i jasne buty na zwężającym się obcasie. To historyczne zdjęcie przedstawia wczesną wersję szpilek, które już niedługo, sygnowane nazwiskami wielkich projektantów, podbiją nie tylko europejskie salony, ale i światowe ulice.
 



 

poniedziałek, 8 grudnia 2014

Poulaines, czyli buty z Polski

Większość badaczy jest zgodna, że nazwy poulaines i cracoves pochodzą od Polski i Krakowa. Francuzi nazywali je le soulier de poulaine („buty pochodzące z Polski”) lub po prostu poulaine albo poleyn. Buty wykonywano z każdego rodzaju materiału, w tym welwetu i skóry, często były też wyszywane perłami lub złotem. Lewy i prawy but były odmiennej barwy i kontrastowały z odpowiadającymi im nogawkami.

Poulaines były noszone w całej Północnej Europie. Historycy mody interpretują to jako potwierdzenie, iż poulaines łączą się z dekadencją i rozwiązłością. Buty te były również łączone z odrodzeniem pogaństwa, dlatego też Kościół katolicki w wydawanych przez papieża bullach regulował, kto może nosić tego typu obuwie. Po roku 1500 buty z wydłużonymi noskami niemal całkowicie zanikły i pojawiły się ponownie dopiero w okresie rewolucji seksualnej w latach 60. XX wieku.














Louis Vuitton, kolekcja lato 2013

Z konia na salony, czyli dlaczego buty mają obcas

Powód przyprawienia butom obcasów był prozaiczny - dzięki temu mężczyznom łatwiej było utrzymać nogi w strzemionach podczas jazdy konnej. Później buty na obcasie razem ze swoimi właścicielami zsiadły z koni i dumnie wkroczyły na salony, stając się modnym dodatkiem obuwia. Męskiego. Kobiety pożyczyły obcasy dopiero kilka dekad później. Niziutka Katarzyna Medycejska nie chciała wyglądać na 14-letnią dziewczynkę, którą była w chwili ślubu z księciem z Orleanu, kiedy stawała przed ołtarzem. Dlatego w 1533 r. zamówiła u weneckiego szewca buty na obcasie. Dodała sobie kilku upragnionych centymetrów wzrostu i na zawsze zmieniła obuwniczą modę, choć początkowo buty na obcasach nosiły głównie weneckie prostytutki.

Portret konny Karola I Stuarta

 

Ślub Katarzyny Medycejskiej